میشه چند راهکار برای افزایش دید و بینش سیاسی و اجتماعی به من پیشنهاد بدید؟? چه کتابهایی مطالعه کنم؟ با چه افرادی بیشتر نشست و برخاست کنم؟? چه کارهایی انجام بدم؟
موضوع درک و شناخت صحیح از اموری که پیرامون انسان در زندگی جمعی و فردی او می­گذرد از جمله مسائل بسیار مهم و یک نیاز طبیعی و موافق خواسته و منافع انسان است.
اسلام که در حقیقت، دینی روشن گر و در پی بازسازی جوامع انسانی بر اساس روشن بینی و به تعبیری نیک اندیشی در امور و تدبر در مسائل، بوده و بدنبال آگاهی بخشی به طبقات مختلف اجتماع است از همان ابتدای ورود خود به جامعه جاهلی بر شناخت واقع بینانه و از روی آگاهی تاکید کرده است؛ بگونه ای که بسیاری بخاطر همین امر به دین داری روی آورده و از بتان دست ساخته بشری، بیزاری جستند و به حقیقت انسانیت و فطرت خدادادی خود روی آوردند.
بر اساس برخی روایات، افرادی که به زمان و تحولات آن آشنا بوده و آن را بدرستی تحلیل و بازشناسی نمایند از گرفتار شدن در امور ناصواب ایمن گشته: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس‏» (بحارالأنوار ج 68 ص 307) و خود، خواهند توانست حق را از باطل تفکیک و راه درست را انتخاب نمایند.

در پاسخ به این پرسش باید توجه داشت که:
اولا: بر اساس بیان حضرت امیر (علیه السلام) در نبرد صفین که فرمودند: «الحق لا یعرف بالرجال اعرف الحق تعرف أهله» (روضه الواعظین ج 1 ص 31) ت. حق با افراد سنجیده نمی شود، حق را بشناس اهل آن را می شناسی، هیچ گاه در موضوع بازشناسی حق از باطل اشخاص نمی توانند ملاک و معیار باشند چرا که بر اساس گواهی تاریخ، افراد با گذشت زمان دچار تغییر شده و چه بسیار که از حق بدور افتاده اند ولی حق هیچ گاه در گذر زمان دستخوش دگرگونی و به عبارتی دچار انقلاب ماهوی و یا مصداقی نمی­گردد.
ثانیا: ما در برخورد با افراد و یا جریان ها:
1: بدون تامل و دقت نباید به قضاوت بپردازیم.
2: نباید به ظواهر تنها بسنده کنیم (هر چند رنگ و بوی دینی هم داشته باشند) چرا در تاریخ مصادیق بسیاری می توان سراغ گرفت که در ظاهر به قرآن تمسک کرده ولی هیچ خبری از آن نداشته اند و حتی علیه آن نیز در مواردی قیام کرده اند و تنها آن را سپر بلا و ابزاری در جهت دست یابی به منافع نامشروع خود قرار داده­اند.
نبرد صفین نمونه بارزی است که در این راستا می تواند مؤید باشد چرا که سپاهیان معاویه که به ظاهر، قرآن ها را بر نیزه کرده و بدون اعتقاد به حقیقت آن با قرآن ناطق یعنی علی بن ابی طالب (علیه السلام) به مبارزه و معانده برخواستند و برخی افراد ظاهر بین جبهه علوی نیز فریب این نیرنگ را خورده و شمشیر های خود را علیه مولا حمایل کردند که جای بسی تاسف و تأثر دارد.
ثالثا: در خصوص این که اگر در اموری که (حق و باطل) بر شما مشتیه گردد بگونه ای که تشخیص آندو از یکدیگر مشکل باشد ما بر اساس روایات مأمور به پناه آوردن به قرآن می باشیم.
امام مجتبی (علیه السلام) در بیانی بسیار زیبا در این رابطه چنین می فرمایند: «فإذا التبست علیکم الأمور کقطع اللیل المظلم فعلیکم بالقرآن فإنه ... من جعله أمامه قاده إلى الجنة و من جعله خلفه ساقه إلى النار و هو أوضح دلیل إلى خیر سبیل ظاهره حکم و باطنه علم لا تحصى عجائبه و لا تنقضی غرائبه و هو حبل الله المتین و صراطه المستقیم »( إرشادالقلوب ج 1 ص 79 )
ت. آن هنگام که امور بر شما مشتبه گردید مانند شب تاریک، پس بر شما است که به قرآن روی آورده چرا که هر کس قرآن را رهبر خویش قرار دهد (قرآن) او را به بهشت رهنمون گشته و کسی که چنین نکند (و به آن بی توجهی نماید) قرآن او را به آتش درخواهد کشید و قرآن روشن ترین راهنما به بهترین راه است که ظاهرش محکم و باطنش (دارای) علمی است که عجائب آن نامحدود و غرائب آن (هرگز) از میان نمی رود و همو (قرآن) است که ریسمان مستحکم الهی و راه راست او است.
بنابراین مهمترین دست آویزها برای افزایش بینش صحیح نزد ما مسلمانان، در حقیقت قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) - که مفسران حقیقی آنند- می باشند؛ بدین معنا که بینش و عملکرد افراد، باید با ایندو سنجیده شود و با تقویت بینشی قرآنی و اهل بیتی در خود، زندگی را بر مدار این دو ثقل محکم، بنا کنند.
رابعا: برای ارتقای بینش در زمینه های مختلف فرهنگی، سیاسی و... در گام اول اگر توان بر تحلیل صحیح از امور داریم باید بدان اقدام نماییم و گر نه (بر اساس شاخص های فوق الذکر) از طریق افراد و یا شبکه هایی که به آنان اعتماد و اطمینان داریم می توانیم به این مهم همت کنیم. بعلاوه این که موضوع حصول بینش صحیح، در دراز مدت نتیجه بخش خواهد بود و انتظار این که در زمانی کوتاه بدان دست یافته شود را نباید داشت.
ذکر چند راهکار، برای شما دوست عزیز مفید خواهد بود:
- سعی کنید هر روز آیاتی از قرآن کریم را به همراه تفسیر آن، بخوانید (بهتر است در ابتدا از تفسیر نمونه استفاده کنید.)
- مطالعه زندگی و سیره ی اهل بیت (علیهم السلام) در کسب بینشی صحیح، بسیار لازم و ضروری است.
- مطالعه کتاب های شهید مرتضی مطهری را در رسیدن به هدفتان، جدی بگیرید.
- با افرادی که اهل تقوا بوده و مطالعه را جزء زندگی خود قرار داده اند ارتباط برقرار کنید.

منابع زیر نیز جهت مطالعه در راستای تحصیل بینش سیاسی به شما معرفی می گردد:
1: جریان ها و جنبش های مذهبی- سیاسی ایران (سال های 1320 تا 1357) نوشته: رسول جعفریان
2: آیین انقلاب اسلامی تدوین: تبیان دفتر نهم(مجلدات 1 و 2)
3:جامعه مدنی و حاکمیت دینی نوشته: عبدالحسن خسروپناه
4: نظام سیاسی اسلام نوشته: محمد نوروزی
5: وصیت نامه امام خمینی(ره)
6:از معرفت دینی تا حکومت دینی نوشته: علی صفایی حائری
7: ولایت فقیه نوشته: آیت الله جوادی آملی
8: انقلاب اسلامی؛جهشی در تحولات سیاسی تاریخ نوشته: آیت الله مصباح یزدی